Politiek/Economie Argentinië
Afdrukken E-mailadres

De Argentijnse grondwet van 1853 (herzien in 1994), legt een scheiding der machten op tussen de uitvoerende, wetgevende en rechterlijke macht. Zowel de president als de vicepresident worden direct verkozen voor een periode van vier jaar en mogen maximaal twee aaneengesloten termijnen dienen. Na een tussenperiode van tenminste één termijn mogen ze zich opnieuw kandidaat stellen voor een derde termijn. De ministers worden benoemd door de president die door zijn dubbelfunctie van staatshoofd en regeringsleider een aanzienlijke macht heeft.

Het parlement bestaat uit een Senaat met 72 zetels en een Kamer van Afgevaardigden met 257 zetels. Sinds 2001 worden de senatoren direct verkozen, waarbij iedere provincie vertegenwoordigd wordt door drie senatoren. De senatoren hebben een zittingstermijn van zes jaar.


De Argentijnse economie profiteert van een grote hoeveelheid natuurlijke hulpbronnen, een gevarieerde industrie en een op export gerichte landbouwsector. De internationale schulden liepen echter vanaf het begin van de jaren ’80 hoog op. De inflatie steeg naar 200% en om de economische crisis te lijf te gaan, besloot de regering tot hervormingen en koppelde de munteenheid, de peso, aan de Amerikaanse dollar.

De hervormingen waren aanvankelijk een succes, de inflatie daalde en het B.N.P. steeg. Maar, met als oorzaak de opeenvolgende economische crises in Mexico, Rusland en Brazilië, kwam Argentinië vanaf 1999 in een nog groter economisch verval terecht. De regering besloot tot belastingverhogingen en bezuinigingen om het begrotingstekort in te perken, maar in 2001 verslechterde de situatie nog meer door massale geldopnames bij de banken en een verdere val van het consumenten- en producentenvertrouwen. Pogingen van de regering een sluitende begroting te bereiken om zo de economische groei te herstellen, bleken onvoldoende resultaat op te leveren.

De pas verkozen president Eduardo Duhalde kreeg van het Internationaal Monetair Fonds een lening van 20 miljard dollar en in 2002 werd de peso losgekoppeld van de Amerikaanse dollar. Doordat de prijzen hierdoor omlaag zijn gegaan, werd Argentinië sinds lange tijd weer een aantrekkelijkere bestemming voor toeristen en floreert de economie weer. Maar alles door zeer hard ingrijpen in de levens van de Argentijnen.